Bździągwa - Szałpiw

Widzę:

Bursztynowa barwa o sporym zmętnieniu i widocznych drobinkach drożdży. Początkowo tworzy się obfita i zbita piana o ładnym wyglądzie, jednak z czasem drobno- i średniopęcherzykowa struktura zmienia się w duże bąble i brzydko postrzępioną strukturę. Ostatecznie biała powłoka opada do centymetrowej warstwy, tworząc przy tym skromny lacing.

Ocena: 3.68/5

Czuję:

Średnio intensywny zapach zdominowany przez słody i drożdże. Obecny jest też mało przyjemny, lekko ostry aromat, przypominającym pot i stęchliznę. Z tyłu można wyczuć nieco trawiasto-kwiatowe nuty.
Kermicik czuje: sos sojowy z dodatkiem cukru.

Ocena: 2.7/5

Smakuję:

Jest wysoka słodowość i cytrynowa kwaskowość, która z czasem wzmaga się jeszcze bardziej. Wyraźnie wyczuwalne są drożdże, niczym z niewyrobionego ciasta. Także i tutaj pojawiają się wady w postaci kwasu izowalerianowego (pot, stary chmiel) i stęchlizny, co nie wpływa dobrze na obiór piwa. Początkowo trunek wydaje się lekki i dobrze pijalny, jednak po wypiciu 1/3 zawartości, nasila się ściągająca garbnikowość oraz zalegająca ostrość. Goryczka słaba, nieco wytrawny finisz, niskie nasycenie, alkohol niewyczuwalny.

Ocena: 2.55/5

Słówko końcowe:

Piwo rzeczywiście jest jak ta bździągwa, z początku niby wszystko cacy, a z czasem objawia swoje podłe oblicze. Oprócz obfitej ilości drożdży, produkt nie ma za wiele wspólnego z belgią, lecz bardziej przypomina pszeniczaka. Z całą pewnością piwo szału nie robi.

Ocena końcowa: 2.71/5
___________________________

Belgian Pale Ale

Polska

Ekstrakt: 13°

Alc: 5,6%

Skład: słód (pilzneński, monachijski, karmelowy), cukier, chmiel (Marynka, Sybilla, Styrian Goldings), drożdże belgijskie

Termin do spożycia: 20.01.2015